شاید کیبورد قدیمی و وفادار شما آخرین کلمه هایش را تایپ کرده و آخرین نفس های خود را کشیده است. شاید جاه طلبی های شما در گیمینگ فراتر از کیبورد معمولی و وارفته ای باشد که همراه PC شماست. یا شاید دست هایتان خیلی ساده دارند فریاد می کشند که آنقدر به من سخت نگیر! به هر دلیلی، هر کسی می تواند یک کیبورد بهتر داشته باشد. بعد از همه این حرف ها، کدام قسمت کامپیوتر شما بیشتر با دست سر و کار دارد؟
با این حال، قبل از خرید رفتن باید بدانید که یک کیبورد مناسب چه مشخصاتی دارد. مشخصات کیبوردهای جدید در چندین زیر مجموعه می آیند، از بردهایی که برای افزایش کارایی تایپ کردن بهینه شده اند تا طراحی ارگونومیک آنها که به حرکت انگشتان کمک کرده و فشار وارد بر مفاصل را کاهش می دهند. بیایید پیرامون مشخصاتی که یک کیبورد خوب باید داشته باشد کند و کاو کنیم.
برای بررسی مشخصات و قیمت روز انواع کیبورد کلیک کنید
گزینه های اتصال: اتصال با سیم، اتصال وایرلس
ساده ترین راه برای اتصال یک کیبورد سیمی به کامپیوتر از طریق یک پورت USB استاندارد است. کیبوردهای غیر گیمینگ (معمولی) عموما از نوع دیوایس های پلاگ اند پلی هستند و به هیچ نرم افزار دیگری برای نصب شدن نیاز ندارند. یعنی اینکه اتصال کابل کیبورد به جریان برق تمام کاری است که باید برای تنظیم آن انجام دهید. کیبوردهای گیمینگ استثنا هستند و معمولا به محض اتصال به برق کار می کنند ولی با نرم افزار مخصوص خودشان. این نرم افزار به شما این امکان را می دهد که مشخصاتی مثل نورپردازی RGB آنبورد و وظیفه کلیدهای ماکرو را تنظیم کنید. با این حال، بعضی مدل های کیبوردهای گیمینگ ارزان تر ممکن است نرم افزار خودشان را نداشته باشند و بک لایت کلید و ماکروها / میان برها تماما از طریق سخت افزار عمل می کنند.
اتصال USB علاوه بر اینکه ضربات وارد بر کلیدهای کیبورد را به کامپیوتر انتقال می دهد، به کیبورد هم برق می رساند، بنابراین باتری ندارد که نگران تمام شدن برق آن باشید. بعضی مدل های گیمینگ بهتر با تعداد زیادی دکمه ها و نورهای قابل تنظیم، دارای دو کابل USB هستند. یکی برای انتقال جریان برق (و / یا برای یک پورت USB اضافه یا پورت های روی خود کیبورد) و دیگری برای اتصال داده ها، که به این معنی است که این کابل هر دو پورت USB موجود را اشغال می کند. این موضوع معمولا مشکل مهمی نیست، زیرا احتمالا شما یک چنین کیبوردی را به یک دسکتاپ گیمینگ بزرگ با تعداد زیادی کابل USB متصل می کنید. با این حال اگر می خواهید دم دستتان آزادتر باشد و کابل ها روی میز درهم برهمی کمتری داشته باشند، خیلی بهتر است که از یک کیبورد وایرلس استفاده کنید. مدل های وایرلس داده ها را از دو راه اصلی به PC انتقال می دهند. که عبارت هستند از: اتصال RF به یک دانگل USB کوچک یا از طریق اتصال بلوتوث بدون نیاز به دانگل. هر کدام از آنها مزایا و معایب خودشان را دارند. اما اگر می خواهید تعداد کابل های روی میزتان را کم کنید و انعطاف پذیری لازم را برای استفاده از کیبورد از فاصله دور داشته باشید (چه پشت میز نشسته باشید، چه آن طرف اتاق و با فاصله از کامپیوتر) باید کیبورد وایرلس را انتخاب کنید.
بیشتر کیبوردهای وایرلس که از دانگل های USB استفاده می کنند بیش از 4/2 گیگا بایت فرکانس استفاده شده برای تلفن های بی سیم و روترهای وای فای را انتقال می دهند. دانگل خودش معمولا یک مستطیل خیلی کوچک است و آنقدر کوچک که بعد از متصل شدن دیگر کاری با آن نخواهید داشت و می توانید آن را در جای خود رها کنید. دانگل نه تنها جمع و جور و ساده است، بلکه متوجه می شویم که سیگنال 4/2 گیگا بایتی نسبت به بلوتوث معمولا اتصال پایدارتری را ارایه می کند. توجه داشته باشید که این دانگل های USB در برخی شرایط می توانند اتصال را به بیش از یک دیوایس فراهم کنند، به این معنی که شما می توانید برای کیبورد و همچنین ماوس وایرلس خود از یک تک آداپتور استفاده کنید. البته این نکته را باید در نظر داشته باشید که هر دو باید از یک برند باشند و هر دو از یک روش و عملکرد پشتیبانی کنند. برای مثال لاجیتک از این تک دانگل به عنوان لاجیتک یونیفایینگ نام می برد که از برخی اما نه تمام دیوایس های این برند پشتیبانی می کند. انتخاب بلوتوث هم در برخی شرایط منطقی به نظر می رسد. بلوتوث پورت USB را به خود اختصاص نمی دهد. همچنین نسخه های جدید آن (نسخه فعلی ۵ است) کم نوسان و پایدار هستند، کنترل آنها راحت است و با دیوایس های متحرک مثل گوشی های هوشمند و تبلت ها سازگارند. اتصال بلوتوث در استفاده های عادی، دارای برد وایرلس حدودا ۳۰ پایی است. با این حال، ما متوجه این مطلب شدیم که کیبوردهای بلوتوثی معمولا از لحاظ عمر باتری با دیوایس های دارای دانگل USB همسان نیستند. نوآوری های جدید از قبیل حسگرهای مجاورت دست، در مقایسه با دیوایس های بلوتوثی قدیمی تر، عمر باتری را بالا می برند. در دیوایس های بلوتوثی یک اتصال دایمی برقرار است که باعث خالی شدن سریع باتری می گردد. از معدود اشکالات عمده کیبوردهای وایرلس باب روز این است که کلیدهای تعداد کمی از آنها بک لایت دار هستند و این امر مانع یکی از مفیدترین و مهمترین نقش های آنها می گردد که عبارت است از کنترل سینمای خانگی رایانه ای در یک نشیمن با روشنایی ملایم. اگر بتوانید یک مدل وایرلس با کلیدهای بک لایت دار پیدا کنید، باید آمادگی این را داشته باشید که باتری های آن را مرتب عوض یا شارژ نمایید.
طراحی و ارگونومی
همه کیبوردها شبیه هم ساخته نمی شوند. در واقع به غیر از دسته بندی استاندارد کورتی، آنها حتی طراحی یکسانی هم ندارند.
بیشتر مدل های گیمینگ و مدل های باب روز دارای یک صفحه کلید عددی ۱۰ تایی هستند که لپ تاپ ها غالبا فاقد آن می باشند و برای افرادی که به حساب و کتاب کردن اعداد یا وارد کردن دیتا به داخل صفحات گسترده نیاز دارند لازم است. در مدل های به اصطلاح "tenkeyless" به هدف ذخیره کردن فضا و نزدیک تر نگه داشتن دست تایپ کننده و دستی که با ماوس کار می کند، صفحه کلید عددی حذف شده است. اگر به فکر خرید یک کیبورد گیمینگ هستید، این موضوع را در نظر داشته باشید. چون مدل های tenkeyless مخصوصا در این زیر رده یک ترند جدید هستند. حتی اگر می خواهید کیبورد باز هم کوچکتری داشته باشید، کیبوردهای درصد ۶۰ کلیدهای بیشتری را حذف می کنند.
وجه تمایزات کوچکتر عبارت هستند از مکان قرارگیری کلیدهای پیکانی _ جهت دار، کلیدهای Page Up و Page Down و همچنین کلیدهای Home و End. به علاوه، بیشتر کیبوردهای موجود مشخصه های مدیا _ فایل _ کنترل پایه را دارند که معمولا عبارت هستند از کلید های حجم صدا، اجرا، پاز و کنترل های تغییر ترک. اینها معمولا دکمه های واسطه ای اختصاصی هستند که در بالای صفحه کلید عددی قرار می گیرند، یا در ردیف بالایی کلیدهای Function به عنوان شورت کات های کلید مشترک تعبیه می شوند.
و یک امتیاز اضافه تر وقتی که سازنده کیبورد، کنترل حجم صدا را به صورت صفحه گردونه دار یا غلتک طراحی کند. مثل کیبوردهای درجه یک از برندهای Corsair، Das و HyperX
برای کمک به کاربران در پیشگیری از سندروم تونل کارپال و آسیب فشار تکراری، کیبوردهای بسیاری وجود دارند که طراحی شان به گونه ای است که دست ها در زمان تایپ کردن در یک پوزیشن خنثی قرار می گیرد. نتیجه فقط راحتی بیشتر نیست، بلکه فشار وارده بر مفاصل و تاندون ها کاهش یافته و در نهایت به فرد در جلوگیری از التهابات دردناک و امکان اتفاقات بدتر مثل جراحی های گران کمک می کند. مشخصه های ارگونومیک از ساده (تکیه گاه نرم برای مچ دست) تا پر جزییات و پیچیده (طراحی کلیدها به صورت منحنی و شیب دار و یا طراحی چند تکه) متغیر هستند.
یک ویژگی بسیار مهم ارگونومیک که باید مد نظر قرار دهید توانایی کیبورد برای تنظیم زاویه است. این ویژگی معمولا با دو پایه پلاستیکی تاشو در زیر کیبورد همراه است که می تواند زاویه نسبی کیبورد را با مچ و ساعد شما تغییر دهد. بسیاری از کیبوردها (نه فقط مدل هایی که به طور خاص ارگونومیک طراحی شده اند) این پایه ها را دارند و تحقیقات نشان داده اند که حتما حالت های مختلف کیبورد را امتحان کنید حالتی که کیبورد صاف است یا حالت هایی که مختصر زاویه ای با مچ دست هایتان دارد.
کلیدها و سوییچ ها (اصول اولیه)
یکی از جنبه های طراحی کیبورد که خواهید دید در نقدها به آن اشاره می شود (و البته بیشتر افراد اصلا به آن توجهی نمی کنند) نوع سوییچ مورد استفاده برای کلیدها است. ممکن است مکانیسم های خاصی که زیر کلیدها قرار دارند برای شما اهمیتی نداشته باشند، اما در عمل حتما تفاوت را در آنها احساس خواهید کرد. سه نوع اصلی سوییچ عبارت هستند از سوییچ های گنبدی سیلیکونی، سوییچ های قیچی و سوییچ های مکانیکال.
بیشتر کیبوردهای ارزان قیمت، مثل آن مدل هایی که همراه PCهای رومیزی جدید می آیند از سوییچ های گنبدی سیلیکونی استفاده می کنند. در این سوییچ ها از دو لایه حفره دار با روکش سیلیکونی استفاده می شود که شبکه ای از حباب ها و گنبدهای لاستیکی را تشکیل می دهند و خاصیت ارتجاعی سوییچ را در هر کلید ایجاد می کنند. با فشردن کلیدهای کیبورد، خاصیت ارتجاعی لاستیک سیلیکونی یک حس نرم و خمیر مانندی در زیر انگشتان ایجاد می کند. همچنین وجود این نوع سوییچ مستلزم این است که با هر ضربه روی کلیدهای کیبورد آن را تا آخر فشار دهید، یعنی باید کلیدهای کیبورد را تا آخر فشار دهید تا بتوانند حروف را تایپ کنند. به دلیل اینکه خم شدن مکرر روکش لاستیکی کلیدها باعث خراب شدن آن می شود، سوییچ های گنبدی سیلیکونی با گذشت زمان خاصیت ارتجاعی و حساسیت خود را از دست می دهند.
بعضی کیبوردهای جدیدتر شبیه کیبوردهای مدل چیکلت که در لپتاپ های فول سایز و کامپیوتر لپتاپ های فوق العاده سبک و جمع و جور وجود دارند عمل می کنند. در حالیکه تعداد کمی از کیبوردها از سوییچ های گنبدی سیلیکونی ساده استفاده می کنند، در بسیاری از آنها از سوییچ های قیچی استفاده می شود. در این سوییچ ها برای داشتن احساس یکنواختی، یک استبیلایزر مکانیکی به هر کلید اضافه و یک پیستون به زیر قطعه پلاستیکی روی کلید متصل می شود. وجود این پیستون مسافت ارتجاعی یعنی فاصله فشرده شدن کلید تا باز شدن کامل آن را کوتاه تر می نماید. به عنوان نتیجه می توان گفت که کیبوردهای دارای سوییچ قیچی حس تایپ سطحی به شما می دهند اما به طور کلی نسبت به سوییچ های گنبدی لاستیکی مقاوم تر هستند.
کیبوردهای جاست کلیک: کیبوردهای مکانیکال
با این حال، بسیاری از علاقه مندان کیبورد حرف زیادی در مورد هیچ کدام از این دو مدل بالا ندارند. به جای آن، این افراد از کیبوردهای مکانیکال تعریف و تمجید می کنند.
سوییچ های استفاده شده در این کلیدها کمی پیچیده تر هستند با یک قطعه مکانیکی کاملا مجزا که در زیر هر کلید قرار گرفته است. انواع مختلف و زیادی از این کیبوردها موجود هستند و هر کدام طوری تنظیم می شوند که احساس و صدای نسبتا متفاوتی را ایجاد کنند. اما سوییچ های مکانیکال در کل، فیدبک لمسی بهتری دارند و خیلی از آنها صدای تلق تولوق تایپ کردن را از خود تولید می کنند. مکانیسم ها و فنرهای استفاده شده در سوییچ این کیبوردها نیز دوام خیلی بیشتری دارند. همچنین این سوییچ ها می توانند ضربات وارد بر کلیدها را با مسافت ارتجاعی کمتری ثبت کنند که آن را برای تایپیست های لمسی ایده آل می کند.
نکات منفی سوییچ های مکانیکال چه مواردی هستند؟ آنها معمولا نسبت به سوییچ های گنبدی سیلیکونی به فضای عمودی خیلی بیشتری نیاز دارند. به این معنی که این کیبوردها معمولا ضخیم تر هستند. معمولا این مدل سوییچ ها روی کیبوردهای جمع و جور و کم ارتفاع تر کمتر دیده می شوند. البته ممکن است همیشه هم اینطور نباشد. به این صورت که Cherry سازنده پر سابقه سوییچ های کیبورد، سوییچ های مکانیکال جمع و جور و فشرده ای را به بازار معرفی کرده است، اما در کل، اکثریت قریب به اتفاق کیبوردهای مکانیکال بزرگ و ضخیم هستند.
در گذشته، بیشتر کیبوردهای مکانیکال باب روز با استفاده از سوییچ های Cherry Industrial ساخته می شدند. این سوییچ ها در انواع مختلف MX Blue، Red، Black و Brown به بازار عرضه می شوند (هر رنگی دارای حس کلیک، جنبه آکوستیک و مشخصات فشاری نسبتا متفاوتی است) سوییچ های Cherry هنوز هم محبوب هستند اما امروزه سوییچ های مکانیکال هوم برو تولید سازندگان پیشرو کیبورد مثل Logitech و Razer و همچنین سوییچ های "imitation Cherry" نیز وجود دارند که از نامگذاری رنگ مشابه سازندگانی مثل Kaihua استفاده می کنند.
سفارشی سازی فراگیر و پیچیده: کیبوردهای گیمینگ
در حالیکه تمام کیبوردها طراحی کورتی لازم برای تایپ روزانه را ارایه می دهند، اما گاهی پیش می آید که هدف اصلی یک نفر تایپ نیست. کیبوردهای گیمینگ برای استفاده رقابتی طراحی می شوند و روی مشخصه های متفاوتی تاکید دارند.
کیبوردهای گیمینگ تا سر حد امکان به صورت تخصصی شده تجهیز می شوند، برای سبک های خاصی از گیم پلی بهینه سازی می گردند و بر اساس استانداردهای سخت گیرانه حساسیت و دوام تولید می شوند. همچنین در تولید آنها به جنبه زیبایی دوستی گیمر نیز توجه شده است، به این صورت که با دیزاین هایی از قبیل اضافه کردن نور بک لایت و طرح رنگ های بسیار چشمگیر، گیمرها تحت تاثیر قرار می گیرند.
کیبوردهای گیمینگ درجه یک تقریبا به طور انحصاری از سوییچ های کلید مکانیکال و روکش های عالی و مرغوب استفاده کرده و مشخصه های قابل تنظیم بسیاری مثل کلیدهای قابل برنامه ریزی ماکرو، کلیدهای WASD بافت دار و روکش های کلید قابل تعویض را ارایه می دهند. در بعضی کیبوردها به شما این امکان داده می شود که رنگ و شدت نور بک لایت را تغییر داده و تنظیم کنید تا پیدا کردن کلیدهای خاص سریع تر انجام شده و بتوانید ظاهر کیبورد را شخصی سازی کنید. در کیبوردهای ارزان تر رنگ بندی نور بک لایت معمولا فقط به صورت تک رنگ است، اما وقتی به بازار می روید می توانید نور RGB قابل برنامه ریزی و گاها قابل سفارشی سازی بر اساس محدوده و در نهایت قابل تخصیص به هر کلید دلخواه را تهیه کنید که به اصطلاح per - key RGB نامیده می شود.
ویژگی Anti - ghosting یک قابلیت ضروری است که اجازه می دهد برخورد همزمان چندین ضربه به کیبورد به طور همزمان نیز ثبت شود. این قابلیت را تمام کیبوردهای استاندارد اجرا نمی کنند. دیگر ویژگی های این کیبوردها عبارت هستند از استفاده از پورت های USB یا اتصالات صوتی روی کیبورد که فرایند اتصال وسایل جانبی را به یک PC دسکتاپ تسهیل می کند. چون ممکن است رساندن کابل ها به پورت های کیس راحت نباشد.
در نهایت اینکه هر کیبورد گیمینگی که شایسته نامش است برای تحریک فرمان های ماکرو به نرم افزار اختصاصی و کلیدهای مجزا مجهز است که به شما این امکان را می دهد که رشته فرمان های پیچیده را از قبل تنظیم کرده و با فشار یک تک دکمه آنها را فعال نمایید. تعداد فرمان های ماکرویی که می توانید ذخیره کنید و میزان راحتی ایجاد آنها از یک مدل تا مدل دیگر فرق می کند. در نقدها و بررسی های ما خلاصه ای مفید از این نوع نرم افزار آمده است. این نوع طبقه بندی از قابلیت های سفارشی سازی چیزی نیست که همه افراد بخواهند روزانه از آن استفاده کنند. اما این کیبوردها به نفع گیمرهایی است که برای گیمینگ پول و زمان هزینه می کنند. یک بار دیگر یادآوری می کنیم که برای گرفتن اطلاعات بیشتر در مورد جنبه نرم افزار _ گیمینگ این کیبورد، لیست قیمت ما را در مورد بهترین کیبوردهای گیمینگ را درصفحه مخصص خرید تجهیزات گیمینگ بررسی کنید.
بیشتر بخوانید: آموزش تمیز کردن کیبورد