مقایسه باتری لیتیوم یون با باتری لیتیوم پلیمر -

آیا تا به حال به این مسئله دقت کرده اید که گوشی هوشمند شما به باتری لیتیوم یون مجهز شده یا باتری لیتیوم پلیمر؟ اگر به خوبی به این مسئله فکر کنید می بینید که به غیر از گوشی شما، تمام تجهیزات قابل حمل به باتری متکی هستند و بعضی از آنها از باتری بهتری نسبت به سایرین برخوردار هستند. به همین دلیل ما می خواهیم برای آشنایی بیشتر کاربران با این نوع باتری ها در این پست به بررسی اینکه باتری لیتیوم یون و باتری لیتیوم پلیمر چه هستند؟ بپردازیم و این دو را با هم مقایسه کنیم و در آخر برنده را اعلام کنیم.

باتری لیتیوم یون

باتری لیتیوم یون توسعه خود را از سال ۱۹۹۲ میلادی آغاز کرد. با این حال محبوبیت لازم را پیدا نکردند تا اینکه در سال ۱۹۹۱ توسط سونی مورد قبول واقع شد. باتری لیتیوم یون دارای چگالی انرژی بالایی است و نسبت به باتری های پلیمری دارای هزینه کمتری است و تخلیه کمتری دارد. با این حال باتری های لیتیوم یونی حتی در صورت عدم استفاده از تخلیه شارژ نسبتا بالایی رنج می برند.

  • مزایا: باتری های لیتیوم یون دارای چگالی انرژی بالایی هستند، عمر طولانی دارند، توسط کاربر قابل تعویض می باشند.
  • معایب: سنگین تر از لتیوم پلیمری هستند، فقط در فرم مستطیل تولید می شوند، سطح تخلیه شارژ نسبتا بالایی دارند، استفاده از مدار حافظه به افزایش هزینه ها منجر می شود.

نوع باتری

ثانویه

واکنش شیمیایی بسته به الکترولیت متفاوت است.
دمای عملیاتی ۴ تا ۱۴۰ درجه فارنهایت یا منفی ۲۰ تا ۶۰ درجه سانتیگراد
مناسب برای گوشی های همراه و دستگاه های محاسباتی قابل جابجایی
ولتاژ اولیه ۳٫۶ و ۷٫۲
ظرفیت متفاوت است اما به طور کلی دو برابر ظرفیت باتری سلولی Ni-Cd است.
سرعت تخلیه یکنواخت
عمر شارژ مجدد ۳۰۰ الی ۴۰۰ سیکل برای ۱۰۰ درصد
دمای شارژ ۳۲ درجه فارنهایت تا ۱۴۰ درجه فارنهایت ( ۰ تا ۶۰ درجه سانتیگراد)
عمر ذخیره سازی کمتر از ۰٫۱ درصد در ماه عمر ذخیره سازی از دست دست می دهد.
دمای ذخیره سازی منفی ۴ تا ۱۴۰ درجه فارنهایت (منفی ۲۰ تا ۴۰ درجه فارنهایت)
قابلیت دسترس در اکثر فروشگاه ها در دسترس می باشد و قابل بازیافت است.
نکات به گونه ای طراحی شده است که در داخل دستگاه قرار بگیرد و یک نوع شارژر اکسترنال نمی باشد.

 

ساخت شیمیایی این باتری موجب محدود شدن شکل باتری به مستطیل شده است.

از باتری های ثانویه مبتنی بر نیکل سبک تر است.

باتری لتیوم پلیمر

باتری های لتیوم پلیمر به دهه ۱۹۷۰ میلادی باز می گردند. اولین طرح انها شامل یک الکترولیت جامد پلیمری خشک بود که شبیه به یک فیلم پلاستیکی بود. بنابراین این نوع باتری می تواند طراحی نازکی را داشته باشد و در عین حال عمر باتری نستا خوبی را ارائه می دهد. علاوه بر این باتری های لتیوم پلیمر بسیار سبک هستند و ایمنی بالاتری دارند. با این حال این نوع باتری ها هزینه تولید بالاتری دارند و چگالی انرژی بدتری نسبت به باتری های لیتیوم یون دارند.

  • مزایا: سطح تخلیه شارژ کمتری دارند، سبک هستند، در اشکال مختلفی تولید می شوند.
  • معایب: چگالی انرژی کمتری دارند، گران هستند، عمر مفید کوتاه تری دارند، توسط کاربر قابل تعویض نیستند.
نوع باتری ثانویه
واکنش شیمیایی بسته به الکترولیت متفاوت است.
دمای عملیاتی عملکرد بهبود یافته در ماهی کم و زیاد
مناسب برای گوشی های همراه و دستگاه های محاسباتی قابل جابجایی
ولتاژ اولیه ۳٫۶ و ۷٫۲
ظرفیت متفاوت است اما به طور کلی بهتر از لیتیوم یون است
سرعت تخلیه یکنواخت
عمر شارژ مجدد ۳۰۰ الی ۴۰۰ سیکل برای ۱۰۰ درصد
دمای شارژ ۳۲ درجه فارنهایت تا ۱۴۰ درجه فارنهایت ( ۰ تا ۶۰ درجه سانتیگراد)
عمر ذخیره سازی کمتر از ۰٫۱ درصد در ماه عمر ذخیره سازی از دست دست می دهد.
دمای ذخیره سازی منفی ۴ تا ۱۴۰ درجه فارنهایت (منفی ۲۰ تا ۴۰ درجه فارنهایت)
قابلیت دسترس در اکثر فروشگاه ها در دسترس می باشد و قابل بازیافت است.
نکات به گونه ای طراحی شده است که در داخل دستگاه قرار بگیرد و یک نوع شارژر اکسترنال نمی باشد.

 

می تواند در اشکال مختلفی تولید شوند.

از باتری های ثانویه مبتنی بر نیکل سبک تر است.

تفاوت باتری لیتیوم یون و باتری لیتیوم پلیمر در چیست؟

باتری لیتیوم یون یک باتری قابل شارژ است که به لطف پذیرش آنها توسط شرکت های بزرگ الکترونیکی در سال ۱۹۹۰ -۱۹۹۱ محبوبیت زیادی پیدا کردند. این نوع باتری ها به طور کلی از الکترود مثبت ، الکترود منفی و یک الکروتیت یا ترکیب شیمیایی مایع بین آنها ساخته شده است. اکثر باتری های لیتیوم یون دارای کنترلر الکترونیکی هم هستند که قدرت و جریان تخلیه را تنظیم می کند تا باتری شما بیش از حد گرم نشود و یا منفجر نشود.

باتری لیتیوم یون

مهمترین تفاوت بین باتری های لتیوم یون و لیتیوم پلیمر در الکترولیت شیمیایی بین الکترودهای مثبت و منفی شان است. در باتری های لیتیوم پلیمری این الکرولیت به شکل مایع نیست.  در عوض باتری های لیتیوم پلیمری از یکی از سه شکل جامد خشک (که در طی سال های اولیه نمونه باتری لیتیوم پلیمری کاملا از بین رفت)، یک ترکیب شیمیایی متخلخل یا یک الکترولیت ژل مانند استفاده می کند. محبوب ترین شکل مورد آخر است که در باتری های مورد استفاده در لپ تاپ های جدید استفاده می شود.

باتری لیتیوم پلیمر

واقعیت این است که بسیاری از شرکت ها بتری لیتیوم پلیمری را به فروش نمی رسانند و از باتری لیتیوم یون استفاده می کنند. چرا؟

با بررسی مشخصات هر دو نوع باتری مشاهده می کنید که در اینجا رقابت زیادی وجود ندارد. اگرچه باتری لیتیوم پلیمر نازک تر است اما باتری های لیتیوم یون دارای چگالی انرژی بالاتری هستند و هزینه تولید آنها هم کمتر است. بنابراین بدیهی است که شرکت هایی مانند سامسونگ، اپل، موتورولا و غیره این نوع باتری را انتخاب کنند. در نهایت با وجود مواد شیمیایی جدید و مواردی که اغلب به این باتری ها افزوده می شود چه کسی می داند که در آینده و برای یک دوره زمانی طولانی تر کدام یک بهتر ظاهر خواهند شد. تنها چیزی که می دانیم این است که تولیدکنندگان گوشی های همراه برای پایین نگه داشتن هزینه های تولید خود دستگاه های تولید شده خود را به باتری لیتیوم یون تجهیز خواهند کرد.

نتیجه گیری

هر دو نوع باتری لیتیوم یون و لیتیوم پلیمری دارای مزایا و معایب مختص به خود هستند. لیتیوم یون دارای چگالی انرژی بایی است و هزینه کتری نسبت به لیتیوم پلیمر دارد. این باتری ها فوق العاده کارآمد هستند و انرژی بالایی را در یک بسته بندی کوچک ارائه می دهند. باتری های لیتیوم یونی ذاتا ناپایدار هستند و از تخلیه شارژ رنج می برند و اگر مانعی که الکترود مثبت و منفی را از هم جدا می کند تخریب شود واکنش شیمیایی می تواند باعث احتراق شود. از آنجا که باتری های لیتیوم یون در لوازم الکترونیکی مصرفی رایج تر شده اند شما باید همیشه خرید مراقب باشید و از خرید باتری های فیک خودداری کنید.

از طرف دیگر باتری های لیتیوم پلیمری معمولا انعطاف پذیر تر هستند، به خصوص از نظر شکل و اندازه ساخت. این باتری ها وزن سبکی دارند و از مشخصات بسیار پایینی برخوردار هستند و احتمال کمتری برای احتراق وجود دارد. اما باتری های لیتیوم پلیمری هم کامل نیستند و برای تولید هزینه بیشتری لازم دارند و از تراکم انرژی کمتری برخودار است و همچنین طول عمر آنها مانند لیتیوم یون طولانی نیست.