The Watch Dogs

مجموعه Watch Dogs  همیشه به عنوان عجیب و غریب ترین بازیِ، دنیای باز open-world) Ubisoft) ، شناخته شده است. 
سازندۀ این بازی در تلاش است تا رقیبی در برابر حماسه های تاریخی مثل Assassin's Creed ، یا Far Cry شود.
Watch Dogs اصلی 2014 سعی کرد تا یک تریلر جنایی سنگین منتشر کند ، که با سرب گریز Aiden Pearce غرش و هک، که از طریق شیکاگو دنبال انتقام یک فاجعۀ شخصی بود. Watch Dogs 2 2016 به سانفرانسیسکو ، و چهره خوش بینانه تری در مارکوس هولووی هکر کلاه سفید تغییر یافت.
 در حالی که عناصر پارکور را در کنار مهارت های سایبری نیز معرفی کرد. برای Watch Dogs: Legion ، هویت جدید "بدون هویت" است ، زیرا تقریباً هر شخصیتی در محیط جدید و نزدیک به آیندۀ لندن ، یک استخدام بالقوه برای گروه هکر DedSec است.

در نهایت ، این تلاش برای ایجاد قابلیت بازی کردن هر شخص در بازی کمی مسکوت می ماند. به غیر از سختی تنظیمات ، که ویژگی مرگ و میر برای عوامل سرنگونی شده را نشان می دهد ، به زودی متوجه خواهید شد که دلیل دیگری برای جابجایی بین آنها غیر از اولویت شخصی وجود ندارد. 
در حالی که آزادسازی بخشهای لندن از دست شبه نظامیان فاشیستی Albion که این شهر را تسخیر کرده است ، می تواند اعضای اصلی شما را با مهارتهای منحصر به فرد خلوص کند (یک زنبوردار که یک انبوه نانو از زنبورهای ربات را به عنوان دشمن مورد علاقه آسان به سمت دشمنان پرتاب می کند).

 به طور کلی ، هر مامور کار می کند و برخی ممکن است خسارت کمتری داشته باشند یا دارای مشکلات نفخ شکم باشند که دشمنان را هشدار می دهد (بطور واقعی) اما وقتی مهارت هک شدن یکسان باشد و اکثر ابزارهای DedSec توسط هر کسی قابل استفاده باشند ، کل تیم به یک مجتمع همگن تبدیل می شود.
این به مکانیک های گیم پلی نیز فیلتر می شود. به سرعت آشکار می شود که بهترین راه برای مقابله با اکثر برخوردها یا نفوذ به مکانهای تحت کنترل دشمن ، ارسال هواپیمای بدون سرنشین عنکبوتی است که یک وسیله جالب و سرگرم کننده است اما کاملاً بیش از حد قدرت دارد. کوچک ، سریع ، زیرک است و می تواند شوک الکتریکی برای ناتوانی دشمنان ایجاد کند. به سطوح بالاتری می رود ، همچنین می تواند خود را پوشانده و از تشخیص آن جلوگیری کند. با توجه به اینکه هر یک از اعضای DedSec می تواند از آن استفاده کند ، این امر باعث می شود که افراد مختلفی در شهر بتوانند استخدام شوند.
اگر یک شخصیت منفرد وجود داشته باشد که ارزش توجه داشته باشد ، آن خود لندن است. تفریحی خیره کننده از پایتخت که تقریباً یک کپی کامل از دنیای واقعی است.

 لژیون لندن زنده و شلوغ است ، مملو از افراد از هر قشر ، از هر قومیت ، از هر زمینه (به اندازۀ شهر واقعی) متنوع و پیچیده. شاید بیشتر از این ، با توجه به این نسخه از دود بزرگ در چنگال خودکامگی فاشیستی است که پشتیبانی خود را از طریق درخواست های کم عمق به ملی گرایی و بیگانه ستیزی حفظ می کند.
مشکل این است که ، یوبی سافت از داشتن جرات برای تبدیل سیاست ناشیانه، به یک تفسیر تأمل برانگیز، متوقف می شود. مانند Far Cry 5 قبل از آن ، که (علیرغم داشتن طایفه ای از فرقه های راست افراطی ، سفیدپوست ، اوانجلیستی ، وسواس با تفنگ ، یک شهر کوچک را به عنوان دشمن اصلی در اختیار گرفتند) اما به طور رسمی بیانیه ای در مورد سیاست معاصر آمریکا یا Ghost Recon نبود.
 سرزمین های وحشی که عوامل آمریکایی را درگیر جنگ مواد مخدر در بولیوی و مبارزه با کارتل های مکزیک می دانست، اما به نوعی در مورد سیاست بین المللی مواد مخدر حرفی برای گفتن نداشت ، لژیون سعی می کند از داستان هایی برای پوشاندن سیاست های خود استفاده کند.